پیدایش نوروفیدبک:
@Farmed
🔹 تحقیقات اولیه استرمن که بر روی حیوانات انجام گرفت جالب بود. او با به کارگیری سیستم نوروفیدبک غیر کامپیوتری، به حیوانات یاد داد تا دامنه فرکانس امواج مغزی را که ریتم حسی-حرکتی (SMR) نامیده می شود، افزایش دهند. از طرف سازمان فضایی ناسا از وی درخواست شد تا در مورد اثرات تشنجزایی سوخت راکت که هیدرازین بود، تحقیق کند. استرمن تصمیم گرفت تا اثرات هیدرازین را در گربهها امتحان کند. ۱۰ گربه از ۵۰ گربه یاد گرفته بودند امواج SMR را افزایش دهند. جای بسی تعجب بود گربههایی که قبلا آموزش افزایش SMR دیده بودند در مقابل بروز تشنج در اثر سوخت راکت مقاوم بودند. این واقعه را نمیتوان به اثر دارونما نسبت داد، تغییراتی که قبلا در مغز گربهها ایجاد شده بود منجر به بروز این اختلاف گردید.
🔹 در سال ۱۹۷۰ درمان صرع به چند گزینه محدود میشد. ولی یافته استرمن یک روش جدیدی را برای درمان این بیماران ابداع کرد. یکی از کارکنان وی به نام مارگارت فیربانکز از بیماری صرع رنج میبرد و به همین دلیل نتوانسته بود گواهینامه رانندگی بگیرد. او تصمیم گرفت درمان آزمایشی را که قبلا برای حیوانات به کار رفته بود، در مورد خودش امتحان کند.
او نه تنها اولین فردی بود که چنین نوروفیدبکی را انجام میداد، بلکه اولین فردی بود که علائم بیماری صرع خود را با نوروفیدبک بهبود بخشید. وقتی دوره درمانی وی کامل شد، توانست گواهینامه رانندگی بگیرد و با انجام نوروفیدبک زندگی خود را کنترل کند. در مورد وی غیر از نوروتراپی هیچ درمان دیگری که بتواند این اثر مثبت درمانی را توجیه کند، وجود نداشت.
@Farmed
🔹 یافتههایی که با به کارگیری نوروتراپی به دست آمده بود هیچ شباهتی به دارونما نداشت. بعد از آن افراد بسیاری با انجام نوروتراپی توانستند از علائم و حملات بیماری صرع رها شوند.
✅ منبع: کتاب #مبانی_نوروفیدبک
بدون دیدگاه